خواب

حرف‌های نگفته زیاد بود

ساعت زنگ‌دار اما

بی‌‎وقت می‌زند

شانس

خوب‌ست که
اقبال با ما نیست

زبان‌‎ام لال فکر می‌کردیم
شاه سابق برگشته است

می‌بینم

صدای‌ات را می‌بینم
در این سیب کال تنها

که حضور سبد را
بر میز کوچک آشپزخانه
تحمیل می‌کند
صدای‌ات را می‌بینم

در این گلدان خالی

و این بهار خاکستری

که امسال هم
اواخر مارس می‌آید
واز فروردین‌ام
...................دورتر می‌کند
صدای‌ات را می‌بینم
در این آینه که این‌ روزها
تنها تصویر پیری‌ام را
تکرار می‌کند
صدای‌ات را می‌بینم
در این رودخانه
که تنها به اقیانوس اطلس می‌ریزد
صدای‌ات را می‌بینم
در این کشوی خالی
که آخرین گلوله را

در گلوی این تپانچه
شلیک کرده است
تا پیشانی‌ی سفر
رنگین شود

...................فوریه ۲۰۱۱

دریغ

از کسی که باران را خشک می‌نویسد
از کسی که روز را سیاه می‌نویسد
........
باران که ببارد

کلمه پاک می‌شود

و روز روشن خواهد شد
۲۵ آوریل ۲۰۱۱

حمایت

جهنم که شاگرد اول نشد
شاگرد نانوا که شد
ماشین که نان سنگگ با خشخاش
نمی‌پزد!
۱۳ آوریل ۲۰۱۱

رادیو الجزیره

سازمان ملل محترم
برای تأمین جان مردم عادی
لیبی را بمباران کرد.
سازمان ملل محترم
برای تأمین جان مردم عادی
یمن را بمباران نکرد.
سازمان ملل محترم
برای تأمین جان مردم عادی
بحرین را بمباران نکرد.
الو تهران
گوشی خدمت‌تون!
آوریل ۲۰۱۱

مسأله

اکبر اکسیر نقل می‎کند:
"من، در تهران سه کیلوست
در اردبیل چهار کیلو
و در تبریز شش کیلو"
مطلوب‌ست من ِرشتی در آمریکا!؟
چهارم می ۲۰۱۱